Δικαίωση Βαγγέλη Μαρινάκη για τη σειρά «Άγιος Παΐσιος» και τη μεγάλη της τηλεοπτική επιτυχία. Μια επιτυχία που δεν αποτυπώνεται απλώς στην τηλεθέαση, αλλά και στην αλλαγή που θα φέρει στο τηλεοπτικό τοπίο. Και να σκεφτεί κανείς, πως δεν την ήθελα τα κανάλια…

Κανένα μεγάλο κανάλι δεν ήθελε να δείξει τη σειρά «Άγιος Παΐσιος». Τελικά χρειάστηκε να δοθεί το πράσινο φως από ένα εκ των ισχυρών της τηλεόρασης για να βγει στον αέρα μια παραγωγή που λίγοι πίστευαν – αλλά πολλοί ποθούσαν. Και αποδείχθηκε ότι το κοινό ήταν πολύ πιο έτοιμο απ’ ό,τι νόμιζαν τα τηλεοπτικά επιτελεία.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης που ασχολείται με όλα προσωπικά, το πήρε πάνω του για τη σειρά. Το ίδιο είχε κάνει και με το Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, όταν τα κόστη δεν… έβγαιναν. Στην πορεία βέβαια ήρθε η είσοδος της σειράς στο Netflix για να δικαιωθεί κι εκεί. Ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού δεν είχε αμφιβολία για την επιτυχία…

Η σειρά έκανε σαρωτική επιτυχία, πετυχαίνοντας εντυπωσιακά νούμερα τηλεθέασης, σε βαθμό που τα υπόλοιπα κανάλια έσπευσαν να προβάλλουν ανταγωνιστικό περιεχόμενο στο ίδιο δίωρο. Όμως το κοινό είχε ήδη αποφασίσει.

Και παρότι η τηλεθέαση έσπασε κάθε ρεκόρ, το πραγματικό «χαστούκι» ήταν πνευματικό. Νέοι και νέες οδηγήθηκαν αυθόρμητα σε εξομολογητάρια και σε ναούς, αναζητώντας μια ζωή με νόημα, ελπίδα και αλήθεια. Η μορφή ενός ταπεινού αλλά φωτεινού Αγίου στάθηκε αρκετή για να αφυπνίσει ψυχές που είχαν κουραστεί από τον κυνισμό και τον αποπροσανατολισμό.

Η σειρά διέλυσε ένα αποχριστιανισμένο σύστημα

Για δεκαετίες, ένα σύστημα – κράτος, ΜΜΕ, ΜΚΟ και άλλοι φορείς – προσπαθούσε να αποχριστιανίσει και να αφελληνίσει. Να αντικαταστήσει την παράδοση με επιδερμικά πρότυπα, την προσευχή με το διαρκές scroll. Κι όμως, μια σειρά απέδειξε ότι η αλήθεια έχει δύναμη πολύ μεγαλύτερη από κάθε προπαγάνδα.

Το πιο εντυπωσιακό; Η νεολαία ανταποκρίθηκε πρώτη και καλύτερη. Κι όσοι αδυνατούν να το κατανοήσουν, επιστρατεύουν μοντέρνες ερμηνείες ψυχοπαθολογίας. Μοιάζει αδύνατο για αυτούς να δεχτούν ότι, απλώς, οι καρδιές ζητούν φως.

Στον αντίποδα, τα κανάλια συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται ανθρώπινη τραγωδία για νούμερα, η πολιτεία απαντά με νόμους και πρόστιμα, και οι πληγές παραμένουν ανοιχτές. Το ερώτημα που αναδύεται είναι απλό: Αν τόσα χρόνια είχαμε δώσει χώρο σε πρότυπα πίστης, θυσίας και εθνικής μνήμης – σαν τον Άγιο Παΐσιο – πού θα ήμασταν σήμερα;

Ίσως να μην είχαμε συμμορίες ανηλίκων, ίσως να μην είχαμε τόση αποξένωση. Ίσως πάλι να ήμασταν όλοι πιο περήφανοι για τον εαυτό μας.

Το σίγουρο είναι ότι, όταν η αλήθεια μιλάει, ακόμη και το πιο ισχυρό σύστημα κλονίζεται. Και η νέα γενιά αποδεικνύει πως, παρά τις προσπάθειες, δεν έχει χαθεί· περίμενε απλώς να της δείξουν τον δρόμο.

ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ – ΜΗ ΤΗ ΧΑΣΕΙΣ