Ο νέος μουσουργός Χρήστος Γκόντζος, έπειτα από τις κυκλοφορίες: “Του χρόνου η ζωή” και “Ρεφενέ”, παρουσιάζει τη νέα του δισκογραφική δουλειά στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Δύο τραγούδια με έντονα στοιχεία ελληνικότητας σε στίχο της Αγγελικής Ζευγολάτη και του ιδίου, τραγουδισμένα από τον Κώστα Θωμαϊδη. Δύο οπτικές του έρωτα ξεδιπλώνονται στο στίχο και στη μουσική με άξονα την ήδη υπάρχουσα παράδοση στο ελληνικό τραγούδι.
Λίγα λόγια για τον Χρήστο Γκόντζο
Ο Χρήστος Γκόντζος γεννημένος στην Αθήνα τον Μάιο του 1995 έδειξε από πολύ μικρή ηλικία την αγάπη του και την έφεση που είχε στη μουσική. Αποφοίτησε από το Μουσικό γυμνάσιο Παλλήνης και στη συνέχεια πήγε στο ωδείο Αθηνών, στην τάξη του μουσουργού και πρώην διευθυντή της λυρικής σκηνής και του φεστιβάλ Αθηνών, Περικλή Κούκου. Παράλληλα με τις σπουδές του στο ωδείο, ο Χρήστος Γκόντζος γράφει τραγούδια, ενώ έρχεται σε επαφή με τον Θάνο Μικρούτσικο απ’ όπου αποκομίζει πλούσιες μουσικές εμπειρίες συζητήσεις και αναζητήσεις γύρω από το ελληνικό τραγούδι.
Δισκογραφικά, κάνει ντεμπούτο με τον δίσκο ελληνικού τραγουδιού “Του χρόνου η ζωή” και ηχογραφεί έργα λόγιας και έντεχνης μουσικής. Ακολουθεί η συνεργασία του με τον στιχουργό και ποιητή Ιωάννη Πανουτσόπουλο στον δίσκο, που από κοινού δημιουργούν, υπό τον τίτλο “Ρεφενέ”. Έχουν πραγματοποιηθεί εμφανίσεις του σε μουσικές σκηνές των Αθηνών και προγραμματίζονται και νέες.
Τα δύο τραγούδια κυκλοφορούν ψηφιακά από οτ Ogdoo Music Group και είναι διαθέσιμα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
You tube: https://youtu.be/VEQnf3qT6Us
Spotify: https://bit.ly/3LeC50f
iTunes/ Apple music: https://apple.co/4hFhTRj
Deezer: https://bit.ly/47xL2dP
Απουσία credits
Στίχοι: Χρήστος Γκόντζος
Μουσική: Αγγελική Ζευγολάτη
Τραγούδι: Κώστας Θωμαΐδης
Βιολί: Βασίλης Ραψανιώτης
Κλαρινέτο: Θύμιος Παπαδόπουλος
Κιθάρα: Χρυσόστομος Καλογριδάκης
Πιάνο: Δημήτρης Ανδρονιάδης
Κοντραμπάσο: Δημήτρης Τσεκούρας
Ηχοληψία,μίξη,μάστερ:Στέντωρ στούντιο, Σωτήρης Παπαδόπουλος
Απουσία Στίχοι
Πώς πέρασαν οι μήνες
σε κάμαρα κλειστή
Πώς έφυγαν τα χρόνια
(λες και) δεν ήμουνα εκεί.
Να ξεμακραίνω
και να χορεύω
κάποιο σκοπό εκστατικό
Σε τόπους νέους
σαν τους γενναίους
που έπαψα να συναντώ.
Είν’ τ όνειρό μου
το βάσανό μου
το ιλαρό χαμόγελό μου
Είν’ η ελπίδα για να βρω τον εαυτό μου.
Μες στο σκοτάδι
θα βρω σημάδι
που στη ψυχή μου θα μιλά.
Μία αχτίδα
μέσα στη νύχτα
που αιώνων χρησμούς θα κυβερνά.
Πώς πέρασαν οι μήνες
σε κάμαρα κλειστή΄
Πώς έφυγαν τα χρόνια
(λες και) δεν ήσουνα εκεί.
Λόγια παλιά credits
Στίχοι: Χρήστος Γκόντζος
Μουσική: Χρήστος Γκόντζος
Τραγούδι: Κώστας Θωμαΐδης
Βιολί: Βασίλης Ραψανιώτης
Φλάουτο: Στέφανος Χατζηαναγνώστου
Κλαρινέτο: Θύμιος Παπαδόπουλος
Κιθάρα: Χρυσόστομος Καλογριδάκης
Κοντραμπάσο: Δημήτρης Τσεκούρας
Ηχοληψία,μίξη,μάστερ: Στέντωρ στούντιο, Σωτήρης Παπαδόπουλος
Λόγια παλιά Στίχοι
Τ΄ αστέρια σαν κοιτάζω
μετρώ το παρελθόν
το μέλλον λογαριάζω
μεθώ με στο παρόν.
Η θύμησή σου είναι
νερό του αγιασμού
και το κρασί που πίνω
φαρμάκι χωρισμού.
Για μένα ήσουν, θα ΄σαι
κάτι από χρυσό
μαζί σου τρέμω μόνος
μαζί σου αναριγώ.
Οι μήνες σαν κυλάνε
τα χρόνια τα ζερβά
τάλαντο έχω ένα
ταλέντα είναι πολλά.
Απόψε που φυσάει
σε κάμαρα αδειανή
ποιο μέρος να σε γδύνει
ποιο σπίτι, ποια αυλή.
You tube: https://youtu.be/VEQnf3qT6Us
Spotify: https://bit.ly/3LeC50f
iTunes/ Apple music: https://apple.co/4hFhTRj
Deezer: https://bit.ly/47xL2dP
Απουσία credits
Στίχοι: Χρήστος Γκόντζος
Μουσική: Αγγελική Ζευγολάτη
Τραγούδι: Κώστας Θωμαΐδης
Βιολί: Βασίλης Ραψανιώτης
Κλαρινέτο: Θύμιος Παπαδόπουλος
Κιθάρα: Χρυσόστομος Καλογριδάκης
Πιάνο: Δημήτρης Ανδρονιάδης
Κοντραμπάσο: Δημήτρης Τσεκούρας
Ηχοληψία,μίξη,μάστερ:Στέντωρ στούντιο, Σωτήρης Παπαδόπουλος
Απουσία Στίχοι
Πώς πέρασαν οι μήνες
σε κάμαρα κλειστή
Πώς έφυγαν τα χρόνια
(λες και) δεν ήμουνα εκεί.
Να ξεμακραίνω
και να χορεύω
κάποιο σκοπό εκστατικό
Σε τόπους νέους
σαν τους γενναίους
που έπαψα να συναντώ.
Είν’ τ όνειρό μου
το βάσανό μου
το ιλαρό χαμόγελό μου
Είν’ η ελπίδα για να βρω τον εαυτό μου.
Μες στο σκοτάδι
θα βρω σημάδι
που στη ψυχή μου θα μιλά.
Μία αχτίδα
μέσα στη νύχτα
που αιώνων χρησμούς θα κυβερνά.
Πώς πέρασαν οι μήνες
σε κάμαρα κλειστή΄
Πώς έφυγαν τα χρόνια
(λες και) δεν ήσουνα εκεί.
